De foto’s van François Henri van Dijk (1888-1977) maken het beeld van Rotterdam in de twintigste eeuw veelzijdiger, rijker en vooral invoelbaar. Van Dijk verbeeldde als geen ander het hele scala van werkzaam Rotterdam, de technische ontwikkelingen in het bedrijfsleven, hardwerkende mensen én hun alledaagse huiselijke leven.

Een selectie van zijn werk is samengebracht in de nieuwe uitgave van Uitgeverij Diafragma: Fotografisch Atelier Van Dijk Rotterdam: bedrijfs- en opdrachtfotografie 1910-1960 / samenstelling en beeldresearch: Joop de Jong, teksten: Frits Gierstberg en René Spork.

 image

Het fotoboek presenteert een brede blik op een halve eeuw ‘Rotterdam in bedrijf’. De ruim 100 afbeeldingen in het boek zijn bijna allemaal afkomstig uit het stadsarchief. De tekstuele bijdragen behandelen het persoonlijk leven en de veelzijdige fotografische kwaliteiten van Van Dijk.

Het boek is verkrijgbaar bij de boekhandel of bij uitgeverij Diafragma te bestellen.

François Henri van Dijk

François Henri van Dijk werd in 1888 geboren in een groot katholiek gezin in het Oude Noorden. Hij interesseerde zich al vroeg voor de fotografie. Een jaar voor zijn dood in 1977 vertelde hij in het Rotterdamsch Nieuwsblad dat hij op twaalfjarige leeftijd zijn eerste echte camera kreeg. Zijn moeder had het toestel bij elkaar gespaard van zeepbonnen.

Eerste klas industriële fotografie

In 1910 begon Van Dijk een eigen fotozaak aan de ’s Gravendijkwal. Hij accepteerde uiteenlopende opdrachten: hij maakte foto’s van sportwedstrijden voor De Telegraaf, maar ook reportages over het katholieke leven voor allerlei kerkelijke instanties. Zelf had Van Dijk een voorliefde voor architectuurfotografie. Bekend werd hij echter met zijn bedrijfs- en industriefoto’s. Dat genre werd aan het begin van de 20e eeuw steeds belangrijker en Van Dijk gold als een specialist. Hij fotografeerde fabriekshallen, voertuigen, machines, winkelinterieurs en etalages. En dat deed hij uiterst vakkundig. Het tijdschrift Focus omschreef zijn werk in 1914 als ‘technisch volmaakt’. Volgens het blad beantwoordde het ‘aan de hoogste eischen die men aan eerste klas industrieele fotografie stellen mag.’

Grote documentaire waarde

Van Dijk bleef tot op hoge leeftijd fotograferen. Pas in 1975 deed hij met pijn in het hart afstand van zijn fotozaak. Een jaar later verwierf het toenmalige gemeentearchief een deel van zijn fotonegatieven. Het andere deel had Van Dijk kort daarvoor zelf vernietigd omdat hij dacht dat er geen interesse voor was. Voor het archief vertegenwoordigden de opnamen juist een grote documentaire waarde. Dat kwam door de onderwerpen die Van Dijk had vastgelegd, de vaardigheid waarmee hij dat deed, maar ook door de lange periode waarin hij actief was geweest.

De collectie Van Dijk online bekijken

Wilt u de volledige collectie online zien, klik dan op de knop 'Collectie bekijken'.