In 1970 staat Rotterdam in het teken van een reeks grote evenementen. De stad staat stil bij vijfentwintig jaar bevrijding. Van mei tot september is de hele binnenstad daarom omgetoverd in een uitgaansgebied met tijdelijke terrassen, tientallen paviljoens, wandelpromenades en een kabelbaan van 2 kilometer ter gelegenheid van de Manifestatie C70. Het is ook de tijd van de Flower-Power, de Kabouters, de inspraak en de ‘aksiegroepen’ die zich graag mengen in de wijze van deze viering.
De directe aanleiding voor C70 is de viering van vijfentwintig jaar vrijheid. De organisatoren richten zich daarbij meer op de toekomst en het wederopbouwthema en kiezen ervoor het onderdeel oorlogsjaren en herdenken grotendeels achterwege te laten. Dit gegeven en de betrokkenheid van bedrijfsleven bij de feestelijkheden is koren op de molen van diverse actiegroepen die van mening zijn dat Rotterdam het beschikbare budget voor C70 (5 miljoen gulden) beter kan besteden aan de verbetering van de oude stadswijken, woonvoorzieningen voor de gastarbeiders of het terugdringen van de milieuvervuiling.
In Kralingen vindt eind juni het eerste Europese meerdaagse popfestival in de openlucht plaats. Holland Pop Festival trekt ruim 80.000 bezoekers in drie dagen tijd en gaat de geschiedenis in als het Nederlandse antwoord op het Amerikaanse Woodstockfestival uit 1969. Het eerste festival onder de vlag van Mojo concerts staat als snel te boek als een van de meeste legendarische momenten in de Nederlandse popgeschiedenis. Niet in de laatste plaats vanwege de geboorte van het Nederlandse gedoogbeleid.
Ongepland maar niet minder uitbundig is op de viering van de overwinning van de Europacup 1 door Feyenoord op 6 mei 1970. De huldiging vindt een dag later plaats op de Coolsingel. 300.000 supporters juichen daar spelers als Coen Moulijn, Eddy Pieters Graafland, Willem van Hanegem en coach Ernst Happel toe. [Tekst loopt verder onder de foto's.]
